Eigenlijk zijn er maar twee soorten religies...
Inleiding
In de studie “Religies: Oorsprong en waarom zijn ze er?” hebben we stilgestaan bij de vraag waar de vele religies hun oorsprong vinden, en hoe wij zo zeker kunnen weten dat wij de ware God aanbidden. Ook horen we mensen nog weleens zeggen dat we eigenlijk allemaal dezelfde God aanbidden. Door voorbeelden uit de geschriften van andere religies zagen we dat die stelling niet houdbaar is. De God van de Bijbel is totaal Iemand anders dan de heidense goden. We zagen ook dat de Heere bijvoorbeeld Abraham uit de afgoderij haalde, en dat Hij het volk Israël waarschuwde om niet de afgoden van de heidenen te gaan dienen. Ook Paulus zei tegen de Grieken niet dat ze al een aardig eind op weg waren met de verering van hun goden, maar hij gaf aan dat zij zich moesten bekeren van die ijdele dingen. We zagen dat de vijand van God, de duivel, de Heere heeft nageaapt. Doordat hij wist van de belofte van een komende Messias uit een vrouw, heeft hij over de hele aardbol religies in het leven geroepen waarin een moeder met kind vereerd worden. Via Babel zijn deze religies met dezelfde kenmerken over de hele aarde verspreid. Zo zien we dat de duivel zich laat vereren door de verering van de koningin des hemels, maar ook als gouden kalf, als koe en als draak. Naast de verering van de zonnegod, is er natuurlijk ook de verering van de maangod, die weer is terug te vinden in de wassende maan van de Islam, die grote delen van de aarde overdekt. Maar daar waar de satan mensen bij de Heere probeert weg te halen, gaat nog steeds Gods reddende Evangelie over de wereld, om mensen tot Hem te trekken. Want uit de volken verzamelt Hij Zijn Gemeente!
In deze studie staan we stil bij het feit dat de Bijbel duidelijk maakt dat er eigenlijk maar twee soorten religies bestaan. En de vrucht van die religies wordt ook duidelijk! Uiteindelijk blijkt hieruit dat mensen kunnen weten Wie de ware Verlosser is...
De mythologie: aanbidding van gevallen engelen...
Waar we het in deze context nog niet over gehad hebben, is hetgeen we in Gen. 6 : 1 – 4 vinden, waar geschreven wordt over “Gods zonen” die ingingen tot de “dochters der mensen”, waardoor een reuzengeslacht ontstond. “Gods zonen” hebben in het Oude Testament niets te maken met gelovige mensen, omdat er in het Oude Testament nog geen wedergeboorte was. Nee “Gods zonen” hebben te maken met gevallen engelen die naar de aarde zijn gekomen en zich daar met de mensen hebben vermengd (Job 1 : 6, 2 : 1). Dit zijn de engelen waarvan Judas 6 zegt: “En de engelen, die hun beginsel niet bewaard hebben, maar hun eigen woonstede verlaten hebben, heeft Hij tot het oordeel van de grote dag met eeuwige banden onder de duisternis bewaard”. Deze engelen hebben een andere gedaante aangenomen, een menselijk lichaam, en hun nageslacht waren “reuzen (…) de geweldigen, die van ouds geweest zijn, mannen van naam” (Gen. 6 : 4). En hier zien we opeens de basis van bijvoorbeeld de Griekse mythologie. En dat betekent dat de goden van bijvoorbeeld de Griekse mythologie ook gebaseerd zijn op de verering van de duivel en zijn gevallen engelen en hun nageslacht! Zo zien we dus hoe de vijand van God diverse dwaalwegen opgezet heeft, zodat de mens de Verlosser van de Heere niet zou vinden, en zodat de mens hem, de duivel, zou gaan aanbidden. Want dat is het grote doel van de vijand van God (zie bijv. Jes. 14 : 13, 14; 2 Thess. 2 : 4).
Twee soorten religies
Maar dat betekent dus dat er feitelijk maar twee religies bestaan: die van God en die van de duivel. En dat vinden we heel mooi geïllustreerd in de geschiedenis van Kaïn en Abel. We lezen in Gen. 4 : 3 – 5: “En het geschiedde ten einde van enige dagen, dat Kaïn van de vrucht des lands de Heere offer bracht. En Abel bracht ook van de eerstgeborenen van zijn schapen, en van hun vet. En de Heere zag Abel en zijn offer aan; maar Kaïn en zijn offer zag Hij niet aan. Toen ontstak Kaïn zeer, en zijn aangezicht verviel”. We zouden kunnen zeggen dat we in hoofdlijnen kunnen spreken van ABELisme en KAÏNisme.
Kaïn had een eigen weg
Allereerst zien we in deze verzen dat Kaïn best een religieus mens was. Hij ging immers de Heere een offer brengen! Je zou zelfs kunnen stellen, dat Kaïn misschien wel een religieuzer mens was dan Abel, want hij ging eerder offeren. Maar hier zien we dat behoud niet ligt in religie, want de Heere wees het offer van Kaïn af. Maar waarom dan? In Judas 11 staat: “Wee hun, want zij zijn de weg van Kaïn ingegaan, en door de verleiding van het loon van Balaäm zijn zij heengestort, en zijn door de tegenspreking van Korach vergaan”. Het probleem van Kaïn was dus dat hij zijn eigen weg had. Hij geloofde wel in God, hij wilde zelfs offeren, maar wel op zijn eigen manier. Kaïn bracht het werk van zijn handen, en wilde zichzelf op die manier voor God stellen, denkende dat God hem zo zou aannemen. En dat blijkt niet de weg te zijn, want zijn offer werd niet aangenomen, en Abels offer werd weldegelijk aangenomen. Abel bracht een lam van de kudde. Er vloeide bloed… En hierin zien we wat er in Hebr. 9 : 22b geschreven staat: “…zonder bloedstorting geschiedt geen vergeving”. Maar konden Kaïn en Abel weten wat het juiste offer was?
Het juiste offer
Ja, Kaïn had kunnen weten wat de Heere verlangde. Hij zag in de eerste plaats dat Abels offer wel aangenomen werd. In plaats van zich te bekeren, werd Kaïn boos. Het is niet zo dat de Heere Hem direct straft voor het brengen van een bloedloos offer, de Heere vraagt Kaïn zelfs waarom hij zo boos is (Gen. 4 : 6, 7). Maar buiten dat, Kaïn kon van te voren al weten dat God een ander offer vroeg. Toen Adam en Eva uit het paradijs verdreven werden, na de zondeval, gebeurde er iets opmerkelijks. In Gen. 3 : 21 staat: “En de Heere God maakte voor Adam en zijn vrouw rokken van vellen, en trok ze hun aan”. Na de zondeval ontdekten Adam en Eva dat ze naakt waren (Gen. 3 : 7). Om hun naaktheid te bedekken maakten zij zich schorten van vijgeboombladeren, en zij verborgen zich voor God (Gen. 3 : 7, 10). Ondanks dat Adam en Eva zich reeds bedekt hadden, gaf God hen nieuwe kleren. Deze kleren waren gemaakt van dierenvellen. Het eerste bloed dat op aarde vloeide was dat van een dier, om het effect van de zondeval, zichtbaar in de naaktheid, te bedekken. Gezien het feit dat de Heere Jezus als Lam Gods op aarde kwam om voor de zonden van de mensen te sterven (Joh. 1 : 29), gezien het feit dat de Heere in het Oude Testament bij de instelling van het Pascha al om een “volkomen lam” vroeg (Ex. 12 : 5), mogen we veilig aannemen, dat God, als plaatsvervanging voor de vergeving van de zonde van de eerste mens, een lam slachtte, en de naaktheid van de mens bedekte met de vellen van dat geslachte lam.
ABELisme
Abel bracht dat offer, dat offer dat plaatsvervangend voor hem, zijn bloed vergoot. En Abel deed dat bewust! Hij handelde in navolging van wat de Heere zijn ouders had laten zien, hij wilde de Heere gehoorzamen. In Hebr. 11 : 4 lezen we daarover: “Door het geloof heeft Abel een meerdere offerande Gode geofferd dan Kaïn, waardoor hij getuigenis bekomen heeft, dat hij rechtvaardig was, alzo God over zijn gave getuigenis gaf; en door het geloof spreekt hij nog, nadat hij gestorven is“. En dat was Abels redding. Net zo goed als in de toekomst de Heere Jezus naar de aarde zou komen om eens en voor altijd Zijn bloed te vergieten ter vergeving van onze zonden. En daarom zei de Heere Jezus ook in Joh. 14 : 6: “Jezus zeide tot hem: Ik ben de Weg, en de Waarheid, en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij”. Zo lezen we in Joh. 10 : 9 dat de Heere Jezus zegt: “Ik ben de Deur”. Hij is de ware Verlosser, omdat Hij de Weg naar de Vader geopend heeft. Door Hem is het Voorhangsel van de tempel in tweeën gescheurd (Matth. 27 : 51), en door Hem is de “middelmuur des afscheidsels” in de tempel afgebroken (Ef. 2 : 14)! De weg tot God de Vader is vrij voor Jood en heiden! Dat is, om het zo maar even te noemen, ABELisme: het vetrouwen in het plaatsvervangende offer.
KAÏNisme
De weg van Kaïn is de weg van het verwerpen van het bloedige offer om vergeving te vragen voor je eigen zonden, en dus het verwerpen van Jezus Christus als het Lam van God. De weg van Kaïn is de weg van het volgen van de gedachten van de mens vóór het volgen van Gods Woord, de weg van de meerdere wegen tot God, de weg van een bloedloos offer… Het is een heilloze weg. Kaïn had geloof en werken… en God vervloekte hem (Gen. 4 : 11). De vervloeking komt weliswaar na de moord, maar reeds voor de moord werd duidelijk dat God Kaïn had afgewezen (Gen. 4 : 5), op grond van het feit dat Kaïn zijn eigen weg ging, en vertrouwde op zijn eigen ‘geploeter’. En elke religie op deze aardbodem werkt in principe op dezelfde manier: Volgens hen is Jezus Christus niet de Weg, en het motto is vaak: ‘Werk je zelf op om bij God te komen, en hoop vervolgens het beste’. Of men behouden is kan men in de verschillende religies niet vertellen!
De Islam leert werken om in het paradijs te komen. Zie bijv. Sura 9 : 111. Het Boeddhisme leert dat de mens een Achtvoudig Pad moet volgen om verlichting te bereiken [1]. En dat is dan met name voor het hier en nu, want uiteindelijk zal men ophouden te bestaan en gaat men op in het niets, zegt het Boeddhisme [2]. Maar dat geldt ook voor dwaalstromingen, die beweren Christelijk te zijn. Het Rooms-katholicisme is gebaseerd op het systeem van goede werken. Maar hoeveel Protestanten weten zich zeker, als het aankomt op behoud? Velen vertrouwen erop dat ze als goed mens geleefd hebben, oftewel: dat ze goede werken gedaan hebben. En Gods Woord zegt: “Er is niemand die goed doet” (Rom. 3 : 12).
Het verschil tussen KAÏNisme en ABELisme
Wat mensen moeten doen is, zoals Abel, vertrouwen op het bloed dat plaatsvervangend voor de mens vergoten is. Abel moest meerdere malen offeren, zoals ook later onder de Wet; ons offer is eenmaal gebracht (Hebr. 10 : 10). In Hebr. 9 : 28 lezen we: “Alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde, om veler zonden weg te nemen, zal ten andere male zonder zonde gezien worden door hen, die Hem verwachten tot zaligheid”. Wanneer wij ons vertrouwen daarop stellen, dan erkennen wij daarmee dat we van nature zondaren zijn en Gods redding nodig hebben, en dan zijn wij behouden. Dan zij wij daarvan zelfs verzekerd! Dat is het verschil tussen ABELisme en KAÏNisme, tussen behoud en religie!
De weg van Kaïn leidt tot moord en doodslag
Maar we zien dus ook het effect van de religie van de mens (onder (mis)leiding van de duivel) in tegenstelling tot het geloof in de God van de Bijbel. De weg van Kaïn leidt tot moord. Kaïn was een religieuze moordenaar, net als bijvoorbeeld Mohammed en de Pauzen dat zijn. Beiden hebben laten zien dat zij geloven in het vergieten van het bloed van mensen die het niet met hen eens zijn. In de Koran lezen we bijvoorbeeld in Sura 9 : 111:
“Voorzeker, Allah heeft van de gelovigen hun persoon en hun bezittingen gekocht in ruil voor het paradijs – zij vechten voor de zaak van Allah en zij doden en worden gedood – een onfeilbare belofte in de Torah en het Evangelie en de Qor’aan. En wie is getrouwer aan zijn belofte, dan Allah! – Verheugt u dan in de verbintenis, die gij met Hem hebt gesloten en dat is de grote zegepraal” [3].
“Hebt uw vijanden lief, doet wel aan hen, die u haten”
In tegenstelling tot wat de Koran beweert, staat dit in schril contrast met het Evangelie! Als gelovigen hebben wij de opdracht om zelfs onze vijanden lief te hebben! In Luk. 6 : 27 zei de Heere Jezus: “Maar Ik zeg u, die dit hoort: Hebt uw vijanden lief; doet wel aan hen, die u haten”. En in de brieven aan de Gemeente lezen we bijvoorbeeld in Rom. 12 : 18 – 21: “Indien het mogelijk is, zoveel in u is, houdt vrede met alle mensen. Wreekt uzelf niet, beminden, maar geeft de toorn plaats; want er is geschreven: Mij komt de wraak toe; Ik zal het vergelden, zegt de Heere. Indien dan uw vijand hongert, zo spijzigt hem; indien hem dorst, zo geeft hem te drinken; want dat doende, zult gij kolen vuurs op zijn hoofd hopen. Wordt door het kwade niet overwonnen, maar overwint het kwade door het goede”. Dat is de opdracht die wij als gelovigen hebben! Het “Gij zult niet doodslaan” uit de Tien Geboden, uit de Torah (Ex. 20 : 13), staat dus ook vandaag de dag nog steeds als een huis, zelfs als het om onze vijanden gaat. En daarmee is wat de Koran over het Evangelie en de Torah zegt een leugen. En dat is op zichzelf geen wonder, want de Mohammedaan dient op basis van zijn religie de maangod, en daarmee de vader der leugen (Joh. 8 : 44). Maar feit is dat de Koran zijn gelovigen oproept om te doden en te worden gedood…!
Geweld in de Bijbel...
Dan zijn er natuurlijk altijd mensen die zeggen: “Maar in de Bijbel staan toch hele gewelddadige stukken…!” Het klopt dat er geweld in de Bijbel staat. Vaak is dat een gevolg van eigenmachtig optreden van mensen die op dat moment niet op de Heere God vertrouwden. Denk aan de geschiedenis dat Mozes de Egyptenaar doodde (Ex. 2 : 12). Maar er zijn natuurlijk ook de gedeeltes waarin de Heere beschrijft hoe Hij Israël de opdracht geeft om het land Kanaän in te nemen. En ja, die teksten spreken voor zich. Zie bijvoorbeeld Deut. 20 : 16 en 17: “Maar van de steden van deze volken, die u de Heere, uw God, ten erve geeft, zult gij niets laten leven, dat adem heeft. Maar gij zult ze volkomen verbannen: de Hethieten, en de Amorieten, en de Kanaänieten, en de Ferezieten, zoals u de Heere, uw God geboden heeft”. En zo zijn er nog meer plaatsen aan te wijzen waarin de Heere dit zegt over het innemen van het beloofde land. Is dat nu die God van liefde (1 Joh. 4 : 8)?
De grote zonde en afgoderij
Waarom zou God dit op deze manier geboden hebben? Allereerst was de zonde van de volken in Kanaän zeer groot. Wanneer we Lev. 18 : 21, 23 – 25, 29 lezen, dan krijgen we daar een indruk van: “En van uw zaad zult gij niet geven, om voor de Molech door het vuur te doen gaan; en de Naam van uw God zult gij niet ontheiligen; Ik ben de Heere! (…) Evenzo zult gij bij geen beest liggen, om daarmee onrein te worden; een vrouw zal ook niet staan voor een beest, om daarmee te doen te hebben; het is een gruwelijke vermenging. Verontreinigt u niet met enige van deze; want de heidenen, die Ik van uw aangezicht uitwerp, zijn met deze alle verontreinigd; zodat het land onrein is, en Ik er zijn ongerechtigheid over bezoek, en het land zijn inwoners uitspuwt. (…) Want al wie enige van deze gruwelen doen zal, die zielen, die ze doen, zullen uit het midden van hun volk uitgeroeid worden”. Het oordeel had dus niet zozeer met de volken zelf te maken, maar wel met de grote zonde en de afgoderij die er heerste. Dat is ook de reden dat Israël zich niet met hen mocht vermengen (Deut. 7 : 3 – 5, 12 : 2 – 3).
Ook de heidenen kregen tijd om zich te bekeren
Het was ook niet zo dat de Heere per definitie op deze manier met de heidenvolken omging. Ook zij kregen tijd om zich te bekeren. Zelfs in het Oude Testament. We zien bijvoorbeeld dat God Jona naar Ninevé stuurt (Jona 3 : 10, 4 : 11; Rom. 2 : 14, 15). Zo heeft Noach blijkbaar gepredikt om mensen op te roepen tot bekering (2 Petr. 2 : 5)! Maar teruggaand naar de volken van Kanaän… Ook zij kregen die tijd blijkbaar. Kijk maar wat de Heere profetisch tegen Abraham zei in Gen. 15 : 13 – 16: “Toen zeide Hij tot Abram: Weet voorzeker, dat uw zaad vreemd zal zijn in een land, dat het hunne niet is, en zij zullen hen dienen, en zij zullen hen verdrukken vierhonderd jaren. Doch Ik zal het volk ook richten, dat zij zullen dienen; en daarna zullen zij uittrekken met grote have. En gij zult tot uw vaderen gaan met vrede; gij zult in goede ouderdom begraven worden. En het vierde geslacht zal hierheen weerkeren; want de ongerechtigheid der Amorieten is tot nog toe niet volkomen”. De Amorieten hadden blijkbaar nog 430 jaar (Ex. 12 : 40) voordat de Heere het volk Israël zou terugsturen om de volken van Kanaän te verbannen. En ja, ook zij konden zich bekeren. Dat blijkt wel uit de geschiedenis van Rachab. In Hebr. 11 : 31 lezen we over haar: “Door het geloof is Rachab, de hoer, niet omgekomen met de ongehoorzamen, toen zij de verspieders met vrede had ontvangen”. Dus Rachab had zich bekeerd… terwijl de anderen ongehoorzaam waren! En hoe bekeerde Rachab zich? Doordat zij de geschiedenis van Israël hoorde en wist Wie de echte God was! In Jozua 2 : 9 – 11 lezen we hierover: “En zij sprak tot die mannen: Ik weet, dat de Heere u dit land gegeven heeft, en dat uw verschrikking op ons gevallen is, en dat al de inwoners van dit land voor uw aangezicht gesmolten zijn. Want wij hebben gehoord, dat de Heere de wateren van de Schelfzee uitgedroogd heeft voor uw aangezicht, toen gij uit Egypte gingt; en wat gij aan de twee koningen der Amorieten, Sihon en Og, gedaan hebt, die op gene zijde van de Jordaan waren, die gij verbannen hebt. Toen wij het hoorden, zo versmolt ons hart, en er bestaat geen moed meer in iemand, vanwege uw tegenwoordigheid; want de Heere, uw God, is een God boven in de hemel, en beneden op de aarde”. En alleen Rachab (en haar huis) bekeerde zich, de rest bleef ongehoorzaam en kwam om.
Israël als instrument om de vermenging van mensen en gevallen engelen te stoppen
Wat in dit hele gebeuren in Kanaän meespeelt, is dat de Bijbel laat zien dat juist dáár de reuzen woonden. Eens was er de vermenging van Gods zonen, gevallen engelen, met de dochters der mensen, waaruit een zeer zondig reuzengeslacht voortkwam, die de basis van de vele mytholgische verhalen van bijvoorbeeld Griekenland zijn geworden (Gen. 6 : 1 – 4). En God stuurde de zondvloed om dit te stoppen (Gen. 7 en 8). Na de zondvloed heeft deze vermenging zich blijkbaar opnieuw voorgedaan (en in de toekomst zal zich dit opnieuw herhalen). In Kanaän zagen de verspieders namelijk het volgende: “Alzo brachten zij een kwaad gerucht voort van het land, dat zij verspied hadden, aan de kinderen Israëls, zeggende: Dat land, waar wij doorgegaan zijn, om het te verspieden, is een land, dat zijn inwoners verteert; en al het volk, hetwelk wij in het midden ervan gezien hebben, zijn mannen van grote lengte. Wij hebben ook daar de reuzen gezien, en de kinderen van Enak, van de reuzen; en wij waren als sprinkhanen in onze ogen, alzo waren wij ook in hun ogen” (Num. 13 : 32, 33). De koning Og van Bazan was bijvoorbeeld een reus (Deut. 3 : 11). Uiteindelijk heeft David nog een aantal reuzen verslagen, waaronder Goliath natuurlijk de bekendste was (voor de andere reuzen zie: 2 Sam. 21 : 15 – 22). Zo blijkt dat de Heere zelfs andere volken gebruikt heeft om de reuzen uit Kanaän weg te halen (Deut. 2 : 19 – 22). Maar Israël was een instrument in de handen van de Heere om een einde te maken aan de vermenging van het menselijke geslacht met gevallen engelen. En daarmee een einde aan de grote onreinheid, de grote zondigheid en afgoderij die er in Kanaän was. Maar dat was een speciale opdracht voor Israël. Israël dat in principe het gebod kende “Gij zult niet doodslaan”! Dit is geschiedenis, en ook nogeens een specifieke opdracht aan een specifiek volk in de geschiedenis, en dus kunnen en mogen we dit niet zomaar toepassen op Christenen in de Gemeentebedeling of het Christendom.
Verborgenheid, het grote Babylon: dronken van het bloed der heiligen
Maar… “Christenen hebben zich schuldig gemaakt aan de meest bizarre dingen...” is dan een veel gehoord argument. En dan wordt er bijvoorbeeld verwezen naar de kruistochten die gehouden zijn. Maar dat is niet de schuld van de God van de Bijbel, want de kerk die deze kruistochten organiseerde, de Rooms-katholieke Kerk, is geen Christelijke gemeente! Men dient daar de koningin des hemels, net zoals de oude volken dat deden. Het Rooms-katholieke systeem is niets minder dan het Babylonische afgodensysteem met hier en daar een Christelijk sausje! Het is het Roomskatholicisme dat bekend is van de inquisitie. Vele miljoenen mensen zijn onder andere in de Middeleeuwen gestorven op de brandstapel of door een andere vorm van marteling omdat zij de Bijbel geloofden in plaats van Rome [4]. En we zien dit terugkomen. Het is de huidige Paus die probeert iedereen terug te krijgen onder zijn gezag. En dat probeert hij niet alleen met diverse Christelijke denominaties, maar ook met de andere religies. Het is echter deze Paus die zegt dat een ieder, die zich niet in zijn eenheidsdenken voegt, een “serieuze ziekte” heeft [5]… En hier zien we zich een nieuwe vervolging aftekenen, wanneer deze kerk meer macht krijgt. En volgens Gods Woord gaat dat gebeuren. Het is niet voor niets dat de Heere in de Grote Verdrukking spreekt over “Verborgenheid, het grote Babylon” (Openb. 17 : 5). Zo stond het volgende nieuwsitem in de krant: “De Paus waarschuwt voor de duivel”. In dit artikel was het volgende te lezen:
“Ook wanneer hij zelf als kerkvorst wordt tegengewerkt bij zijn hervormingen, is dat het werk van de duivel. Met het kwade ga je geen dialoog aan, waarschuwde de paus in het vraaggesprek” [6].
Terwijl de paus Israël nota bene oproept tot dialoog met de Palestijnen [7](!), kan hij met de, volgens hem, blijkbaar serieus zieke Bijbelgelovende Christen geen dialoog aangaan (daar hebben we natuurlijk ook geen behoefte aan, maar het gaat nu even om zijn uitspraak). Gezien de les van de geschiedenis, gezien de uitspraken van deze paus, gezien wat de Bijbel over de toekomst laat zien, kan deze kerk maar één kant op met mensen die werkelijk het getuigenis van Jezus hebben… Achter het masker van vrede zit een andere waarheid! En van dit eindtijd-Rome staat geschreven: “En ik zag, dat de vrouw dronken was van het bloed der heiligen, en van het bloed der getuigen van Jezus. En ik verwonderde mij, toen ik haar zag, met grote verwondering” (Openb. 17 : 6). Rome denkt mensen te kunnen doden omdat zij niet geloven wat zij verkondigt.
Rome is dan ook de kerk van de priesters, net als er in het Oude Testament priesters voorkwamen. Terwijl de brieven aan de Gemeente geen priesters meer als ambt kennen. Sterker nog, iedere wederom geborene is geestelijk gezien een priester. In Openb. 5 : 10 staat over degenen, die de Heere Jezus met Zijn bloed gekocht heeft, geschreven: “En Gij hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters; en wij zullen als koningen heersen op de aarde”. Zo spreekt 1 Petr. 2 : 5 over gelovigen als “een heilig priesterdom”. Rome echter denkt Israël te hebben vervangen, en daarmee hebben zij ook haar opdrachten en beloften tot zich genomen. Het is deze kerk die dan ook over gaat tot het doden van mensen die het niet met hen eens zijn… Zelfs op basis van het Oude Testament onterecht, omdat het niet de volken van Kanaän betreft, maar ja als men Israël vergeestelijkt, dan vergeestelijkt men ook de rest van het Oude Testament… En doordat zij onder leiding staan van de god van deze wereld (2 Kor. 4 : 4), deden zij, doen zij en zullen zij doen waar deze “mensenmoorder van den beginne” goed in is (Joh. 8 : 44). Geen wonder dat Rome en Mekka het ook op dit vlak zo goed met elkaar kunnen vinden! Maar dit alles kan slechts gebeuren totdat de Heere Zelf een halt toe roept. En die tijd gaat zeker komen.
Koninkrijk-bouwers zijn moordenaars
En zo zien we dus hoe Koninkrijk-bouwers in feite moordenaars zijn. Zij hebben er alles voor over om hun koninkrijk teweeg te brengen. Zo lezen we dan ook in Joh. 10 : 1 en 7b, 8 het volgende: “Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die niet ingaat door de deur in de stal der schapen, maar van elders inklimt, die is een dief en moordenaar. (...) Ik ben de Deur der schapen. Allen, zovelen als er voor Mij zijn gekomen, zijn dieven en moordenaars; maar de schapen hebben hen niet gehoord”. Een ieder die er voor de Heere Jezus geweest is, is een verwijzing naar Plato, naar Boeddha, naar Tammuz, naar Aristoteles, naar Socrates, naar Euripides, naar Herodotus, naar Philo, naar Krishna, naar Shiva, enz. Maar dat geldt ook voor de zogenaamde verlossers of profeten die na de Heere Jezus zijn gekomen. De Heere Jezus sprak Joh. 10 : 8 toen Hij aanwezig was op aarde, maar vers 1 is tegenwoordige tijd. Dit is een algemene uitspraak van de Heere Jezus en geldt nog steeds (zie ook Joh. 5 : 43). De Bijbel zegt dat zij “dieven en moordenaars” zijn! We zien de bewijzen in de vruchten van Mohammed en de Pauzen. En dat komt omdat zij een weg tot “een god” of “het goddelijke” leren, zonder Jezus Christus! En dat kan dus niet, zegt Gods Woord.
De Heere Jezus geeft leven
Het resultaat van die mensen, die hun eigen koninkrijk willen bouwen, is dus dat zij andere mensen doden. En dat terwijl de Heere Jezus zegt in Joh. 10 : 10: “De dief komt niet, dan opdat hij stele, en slachte, en verderve; Ik ben gekomen, opdat zij het leven hebben, en overvloed hebben”. De Heere Jezus wil het leven geven, en niet de dood. Daartoe geeft Hij ook vrede in de harten van mensen, zoals de engelen aan de herders verkondigden in Luk. 2 : 14: ”Ere zij God in de hoogste hemelen, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen”.
Het Koninkrijk van de Heere wordt niet door mensen gebouwd!
Het mooie is dan ook dat de Bijbel laat zien dat wij het komende Koninkrijk van de Heere Jezus niet zelf kunnen laten ontstaan. De Heere zal Zelf komen, op Zijn tijd. In de profetie van Daniël, waar het over de koninkrijken van deze wereld gaat, lezen we in Dan. 2 : 45: “Daarom hebt gij gezien, dat uit de berg een steen zonder handen afgehouwen is geworden, die het ijzer, koper, leem, zilver en goud vermaalde; de grote God heeft de koning bekend gemaakt, wat hierna geschieden zal; de droom nu is gewis, en zijn uitlegging is zeker”. Het Koninkrijk van de God des hemels (Dan. 2 : 44) zal dus ontstaan door “een steen” dat “zonder handen afgehouwen is”… er komt dus geen mensenhand aan te pas.
De ware Verlosser
Daarom hoeven ware Christenen ook geen Koninkrijk te bouwen, daarom hoeven ware Christenen ook geen mensen te dwingen! Zij mogen mensen wijzen op het feit dat de heilige God, onbenaderbaar door de zondige mens, Zelf naar de aarde is toegekomen in Zijn Zoon Jezus Christus. Hij heeft Zelf de Weg tot Zichzelf vrijgemaakt om mensen het leven te geven. In Joh. 8 : 23 en 24 staat geschreven: “En Hij zeide tot hen: Gij zijt van beneden, Ik ben van boven; gij zijt uit de wereld, Ik ben niet uit deze wereld. Ik heb u dan gezegd, dat gij in uw zonden zult sterven; want indien gij niet gelooft, dat Ik Die ben, gij zult in uw zonden sterven”. En dat maakt de Heere Jezus uniek! Al die aardse relgies hebben gemeen dat zij "de weg van Kaïn” vormen, een eigen manier om te proberen God te bereiken. Maar die eigen manier is gebaseerd op ons zondige denken en leidt ertoe dat mensen in hun zonden blijven. En daarom kan alleen de Heere Jezus redding geven. Hij is de ware Verlosser.
“Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die vrede verkondigen”
En wij mogen dan die Boodschap doorgeven aan een ieder die horen wil. En dat is exact wat de herders deden toen de Heere Jezus geboren was. In Luk. 2 : 17 en 18 lezen we: “En toen zij Het gezien hadden, maakten zij alom bekend het woord, dat hun van dit Kindeke gezegd was. En allen, die het hoorden, verwonderden zich over hetgeen hun gezegd werd door de herders”. En dat is de opdracht die ook wij hebben, zoals we kunnen lezen in Rom. 10 : 14 en 15: “Hoe zullen zij dan Hem aanroepen, in Wie zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven, van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten van hen, die vrede verkondigen, van hen, die het goede verkondigen!”.
De Weg
De vijand van God heeft een hoop dwaalsporen uitgezet. Er is een bekend gezegde: “Alle wegen leiden naar Rome”. Ik zou daar aan toe willen voegen: Alle menselijke wegen, samengevat als “de weg van Kaïn”, leiden naar Rome, want “DE WEG”, de Heere Jezus Christus, leidt niet naar Rome, maar naar de Vader in de hemel. En wat mogen wij dankbaar zijn dat wij die Weg gevonden hebben. Net als de herders mogen wij Hem daarvoor prijzen en groot maken, zoals geschreven staat in Luk. 2 : 20: “En de herders keerden weer, verheerlijkende en prijzende God over alles, wat zij gehoord en gezien hadden, gelijk tot hen gesproken was”.
Amen.
[1] ‘Larson’s New Book of Cults’, Bob Larson, Tyndale House Publishers, Inc., Wheaton, Illinois, USA, 1989, blz. 74.
[2] ‘Buddhism’, Thomas Mowery, bron: http://www.biblebelievers.com/mowery_Buddhism.html.
[3] ‘De Heilige Qor’aan’, Onder auspiciën van Hazrat Mirza Tahir Ahmad, Khalifatul Masih IV, Islam International Publications Limited, 2001, Sura 9 : 111, blz. 188.
[4] ‘The History of the New Testament Church,’ Peter S. Ruckman, Ph.D., Bible Baptist Bookstore, Pensacola, USA, 1982, 1989, blz. 277.
[5] 'Pope Francis at Mass calls for greater openness', Vatican Radio, 17-10-2013, bron: http://en.radiovaticana.va/storico/2013/10/17/pope_francis_at_mass_calls_for_greater_openness_/in2-738150.
[6] ‘De paus waarschuwt voor de duivel’, De Telegraaf, 13-12-2017, bron: https://www.telegraaf.nl/nieuws/1426670/de-paus-waarschuwt-voor-de-duivel.
[7] ‘Netanyahu: Jeruzalem als hoofdstad van Israël is realiteit’, NOS, 10-12-2017, bron: https://nos.nl/artikel/2206853-netanyahu-jeruzalem-als-hoofdstad-van-israel-is-realiteit.html.
