Rooms-katholicisme – over de sacramenten
Inleiding
In het vorige deel van deze serie over het Rooms-katholicisme hebben we gekeken naar de Mis, de vieringen waarin men de eucharistie viert. Elke keer dat men de eucharistie viert, vindt er een mystieke handeling plaats, waardoor brood en wijn zouden veranderen in het letterlijke lichaam en bloed van de Heere Jezus. Hierdoor wordt in de Rooms-katholieke Mis de Heere Jezus als het ware elke keer opnieuw geofferd en zou elke keer opnieuw verlossing plaatsvinden. We zagen hoe dit haaks staat op wat de Heere in Zijn woord zegt, dat de Heere Jezus eenmaal gestorven is, en dat wanneer mensen het Volbrachte Werk aannemen, ze op basis daarvan verlost zijn. Het Bijbelse Avondmaal wordt dan ook gehouden tot een gedachtenis aan wat de Heere voor u gedaan heeft. Het kind van God wordt niet iedere keer opnieuw verlost. Het hele mystieke gebeuren van de Rooms-katholieke Kerk heeft wortels in de afgoderij.
Zeven sacramenten
De Eucharistie wordt door Rome gezien als één van de zeven sacramenten. En daar willen we in dit deel verder bij stilstaan. Wat zijn die sacramenten? En wat laat dat zien over de Rooms-katholieke leer? Het is de “Catechismus van de Katholieke Kerk” die de zeven sacramenten zelf definieert. In Alinea 1113 van deze Catechismus vinden we geschreven [zie bron 1]:
Niet alle sacramenten worden in dit deel uitgebreid besproken. Maar wel wat sacramenten zijn, wat ze volgens de Rooms-katholieke Kerk zouden moeten doen, waarbij enkele sacramenten wel iets uitgebreider besproken worden. En vervolgens wordt dat in het licht van Gods woord geplaatst.
Het vorige deel ging over de Eucharistie. Daarnaast wordt in dit deel met name stilgestaan bij het Doopsel en het Vormsel. Deze drie samen worden wel “de christelijke initiatie” genoemd (zie Alinea 1212, in de “Catechismus van de Katholieke Kerk”). In een volgend deel zullen we nog kort op het sacrament van Boete ingaan.
Het Doopsel
Allereerst het sacrament van het Doopsel. Het Doopsel is hetgeen bij de Protestanten bekend staat als de Kinderdoop. Wat zegt de “Catechismus van de Katholieke Kerk” over het Doopsel? In Alinea 1213 en 1263 lezen we [zie bronnen 2 en 3]:
Kan een baby zich laten dopen?
In Gods woord lezen we dat iemand zich laat dopen wanneer hij of zij tot geloof gekomen is. In Hand. 8 : 36 en 37 staat geschreven: “En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden? En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij antwoordende zeide: Ik geloof dat Jezus Christus de Zone Gods is”. Een baby kan die keuze nog niet gemaakt hebben. Een baby kan dat nog niet belijden. Dus hoe zou een baby zich kunnen laten dopen? U begrijpt dat vers 37 in veel nieuwe vertalingen geschrapt is. Maar het behoort gewoon tot de woorden Gods. Nergens in de Bijbel komt u tegen dat een baby gedoopt wordt. En daar waar bijvoorbeeld van de stokbewaarder geschreven staat dat hij “werd terstond gedoopt, en al de zijnen” (Hand. 16 : 33), daar staat ook geschreven dat hij “verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was” (Hand. 16 : 34). Vaak worden dit soort situaties aangehaald om te beweren dat er ook baby’s bij geweest zullen zijn. Maar er staat expliciet bij dat zijn hele huis gelovig was geworden. Met andere woorden: iedereen in zijn huis had een leeftijd bereikt om heel bewust een keuze te maken, om heel bewust te geloven.
Doet een waterdoop weder- of herboren worden?
Vervolgens wordt aan het Doopsel toegekend dat het de zonden zou vergeven. In 1 Petr. 3 : 21 staat geschreven: “Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is van de vuiligheid des lichaams, maar die een vraag is ener goede consciëntie tot God, door de opstanding van Jezus Christus”. Door de doop wordt dus geen zonde vergeven. Het is het vergoten bloed van de Heiland dat de zonden vergeeft (Kol. 1 : 14).
Ook lezen we in de Catechismus dat het sacrament van het Doopsel herboren zou doen worden tot kinderen van God. Dat leidt er toe dat kinderen die zich nog nergens bewust van zijn, die de Heere Jezus Christus niet hebben kunnen aannemen, als een kind van God gezien worden, omdat zij een paar druppels water op hun voorhoofd ontvangen hebben. Dat is niet wat Gods woord zegt. We zagen al dat iemand zich kan laten dopen, als iemand tot geloof gekomen is. Maar hoe komt iemand dan tot geloof? Volgens Rom. 10 : 9 – 11 heeft dat te maken met het geloven met het hart van wat de Heere Jezus voor u gedaan heeft, en dat vervolgens te belijden met uw mond. Ef. 1 : 13 en 14 zeggen: “In Welken ook gij zijt, nadat gij het Woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid, gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verkregen verlossing, tot prijs Zijner heerlijkheid”. De Bijbelse volgorde is dus: het horen van het woord van God, dat geloven en dan wordt u verzegeld door de Heilige Geest en bent u verlost. Wedergeboorte is dus een handeling van de Heere God in het leven van iemand wanneer hij of zij tot geloof komt. De Heilige Geest doopt u dan in het lichaam van de Heere Jezus (1 Kor. 12 : 13). Dat is een geestelijke doop. Daar komt geen waterdruppel aan te pas. En zeker niet als baby. Als bewust gelovige kunt u zich vervolgens laten dopen door onderdompeling, omdat u daarmee een getuigenis aflegt van wat er geestelijk met u gebeurd is: u bent met Christus begraven en opgestaan. Daarom spreekt 1 Petr. 3 : 21 over “het tegenbeeld”. De doop is een getuigenis. En als getuigenis is de doop Bijbels en mooi. Maar meer is de doop niet.
Het vormsel
Zo spreekt de “Catechismus van de Katholieke Kerk” ook over het sacrament van het Vormsel. Wanneer men dat sacrament in de Rooms-katholieke Kerk ontvangt, wordt men gezalfd. Het zou te maken hebben met het ontvangen van de Heilige Geest. Daarover lezen we in Alinea 1295 het volgende [zie bron 4]:
Volgens Rome wordt men door het Vormsel verzegeld… Maar wat hebben we in Ef. 1 : 13 en 14 gelezen? Daar staat geschreven: “In Welken ook gij zijt, nadat gij het Woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid, gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verkregen verlossing, tot prijs Zijner heerlijkheid”. Als wederom geboren gelovige bent u verzegeld geworden door de Heilige Geest op het moment dat u tot geloof kwam. Daar komt geen aparte zalving door de hand van één of andere priester aan te pas.
Bron: Louis Briscese, Public domain, via Wikimedia Commons
Zijn de sacramenten heilsnoodzakelijk?
En zo ziet u hoe Gods woord uit het verband gehaald is. Datgene wat de Heere doet, doordat een mens zich tot Hem bekeert, heeft Rome in haar hand genomen. Maar het gaat verder. Als het Doopsel u wedergeboren zou laten worden, en het Vormsel u de verzegeling met de Heilige Geest zou geven, dan zou u dus de sacramenten moeten ondergaan om behouden te worden. En dat is exact wat Rome leert. In Alinea 1129 van de “Catechismus van de Katholieke Kerk” lezen we [zie bron 5]:
De sacramenten zijn heilsnoodzakelijk… zegt Rome. Maar daarmee is het tot geloof komen een systeem van werken geworden. U zou iets moeten doen, u zou iets moeten ondergaan om erbij te horen. Vandaar dat Rome ook over een initiatie spreekt. Net als bij diverse andere, onder andere occulte, genootschappen waar men een initiatie moet ondergaan. Het zijn werken… Maar in Ef. 2 : 8 en 9 heeft de Heere zo duidelijk gezegd: “Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme” (zie ook Tit. 3 : 5, 6). Het behoud is “uit genade (…) door het geloof (…) niet uit de werken”. Overigens ook het woord “genade” heeft men een andere betekenis gegeven. Alinea 2021 van de “Catechismus van de Katholieke Kerk” zegt [zie bron 6]:
Rome zegt dat genade een hulp is, die dus door de kerk wordt aangeboden (zie ook Alinea 1120 van de "Catechismus van de Katholieke Kerk"). Maar de Schrift zegt dat genade betekent dat u het “om niet” krijgt. Rom. 3 : 24, zegt: “En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is”.
Trouwe Rooms-katholieken zijn verloren. Waarom?
Het Rooms-katholieke systeem is een systeem dat haaks staat op Gods woord, en dat mensen niet laat vertrouwen op het Volbrachte Werk van Jezus Christus, maar op een initiatie die zij ondergaan, op werken die zij doen. En dat maakt dat Rooms-katholieken, die trouw zijn aan de Rooms-katholieke leer, niet gered zijn. Zij zijn verloren. Ondanks hun religieuziteit gaan zij naar de hel. Want religie behoudt niet. Alleen het geloof met het hart in het Volbrachte Werk van Jezus Christus behoudt.
Ooit las ik in een boek van Hal Lindsey dat hij stelde dat de toenmalige Paus naar zijn mening een “oprecht vroom man” zou zijn, “die zegt dat hij een persoonlijke relatie heeft met Jezus Christus” [7]. Maar besef dat de Pausen de “Catechismus van de Katholieke Kerk” onderschrijven, maar ook de afspraken en de 126 vervloekingen die op het Concilie van Trente (1545 – 1563) uitgesproken zijn. Die zijn nooit teruggedraaid. Twee van de vervloekingen van dat Concilie luiden:
“Wie zegt dat de rechtvaardigmaking niets anders is dan vertrouwen op Gods barmhartigheid in Christus, die zij vervloekt!” [8].
En:
“Wie leert dat men zonder goede werken, zonder de bemiddeling van de kerk en de sacramenten, alleen door het geloof in Christus rechtvaardig is voor God, die zij vervloekt!” [9].
Hoe staat dit in schril contrast met wat de Heere zegt in Zijn woord. We hebben Ef. 2 : 8 en 9 en Rom. 3 : 24 gelezen. Nog een andere Bijbeltekst, Rom. 4 : 5, zegt: “Doch dengene die niet werkt, maar gelooft in Hem Die den goddeloze rechtvaardigt, wordt zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid”. Een Paus is dus nooit behouden, want hij verwerpt het ene offer van de Heere Jezus, dat alleen voldoende is om mensen tot wedergeboorte te laten komen, en hij volgt daarvoor in de plaats een systeem van werken.
Voor de vloeken van de Paus hoeft u, als wederom geboren Bijbelgelovige, niet te vrezen, want Spr. 26 : 2 zegt: “Gelijk een mus is tot wegzweven, gelijk een zwaluw tot vervliegen, alzo zal een vloek die zonder oorzaak is, niet komen”. Maar hoeveel te meer hebben de Pausen, en zij die de Rooms-katholieke leer aanhangen, te vrezen, want in Gal. 1 : 8 lezen we: “Doch al ware het ook dat wij, of een engel uit den hemel, u een evangelie verkondigde buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt”. En in 1 Kor. 16 : 22 lezen we: “Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha”. Een Paus kan dan beweren een persoonlijke relatie met Jezus Christus te hebben, maar dat houdt niets in, omdat hij de Jezus Christus der Schriften, Die eenmaal voor de zonden gestorven is en opgestaan is, en Die dat, om niet, ter rechtvaardiging aanbiedt, verwerpt. En dat maakt bijvoorbeeld dat u niet samen met Rooms-katholieken kunt Evangeliseren. Sterker nog, dat maakt dat Rooms-katholieken het Evangelie der Genade Gods moeten horen om gered te worden.
[1] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-1314.
[2] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-1432.
[3] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-1488.
[4] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-1525.
[5] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-1334.
[6] ‘Catechismus van de Katholieke Kerk’, RKDocumenten.nl, Bron: https://rkdocumenten.nl/toondocument/1-catechismus-van-de-katholieke-kerk-nl/?systeemnum=1-2378.
[7] ‘Planeet Aarde 2000 AD’, Hal Lindsey, Uitgeverij Novapres, Apeldoorn, 1995, blz. 206.
[8] ‘De rechtvaardiging door het geloof’, ds. C. Harinck, Prekenweb, 28-11-2014, bron: https://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/17928.
[9] ‘De rechtvaardiging door het geloof’, ds. C. Harinck, Prekenweb, 28-11-2014, bron: https://www.prekenweb.nl/nl/Preek/Open/17928.
