De geestelijke wereld

 “Ik heb Jezus gezien...!”?

Inleiding

We leven in een tijd waarin de mensen steeds meer leven op hun gevoel. Wanneer iemand Christen beweert te zijn, en zegt dat hij een ervaring heeft, dan wordt het vaak als waar aangenomen. Hij is toch Christen? Hij zegt toch dat de ervaring een geweldige zegen was? God is liefde, alleen Hij kan zo’n zegen geven. Wat de Bijbel er vervolgens van zegt, dat is niet echt belangrijk meer.

Wat is waarheid?

Reeds in het Oude Testament zien we hoe belangrijk God het vindt dat mensen zaken toetsen, dat de waarheid aan het licht komt! In de Wet, in Deut. 13 : 13 – 15 en 18 lezen we reeds: “Er zijn mannen, Belials-kinderen, uit het midden van u uitgegaan, en hebben de inwoners van hun stad aangedreven zeggende: Laat ons gaan, en andere goden dienen, die gij niet gekend hebt; Zo zult gij onderzoeken en naspeuren, en wel navragen; en ziet, het is de waarheid, de zaak is zeker, zulk een gruwel is in het midden van u gedaan; Zo zult gij de inwoners van die stad geheel slaan met de scherpte des zwaards, verbannende haar, en alles wat daarin is, ook haar beesten, met de scherpte des zwaards. (...) Wanneer gij de stem van de Heere, uw God, zult gehoorzaam zijn, om te houden al Zijn geboden, die Ik u heden gebied, om te doen wat recht is in de ogen van de Heere, uw God”. Nu leven wij niet meer onder de Wet, maar het onderzoeken en naspeuren van de waarheid heeft dus heel duidelijk te maken met het gehoorzaam zijn van de stem van God. Nu laat het Nieuwe Testament heel duidelijk zien dat Gods Woord de Waarheid is. In Joh. 17 : 17 staat geschreven: “Heilig ze in Uw waarheid, Uw Woord is de waarheid”. De Bijbel kent vele oproepen om waakzaam te zijn (zie bijv. 1 Kor. 16 : 13 en 1 Petr. 5 : 8), en waarschuwt op vele plaatsen tegen valse profeten (Deut. 13; Matth. 24 : 5, 11, 24; 1 Kor. 11 : 1 – 15; 2 Petr. 2). Het is dan ook geen wonder dat Gods Woord ons oproept om alles te TOETSEN aan de Waarheid, aan het Woord van God. In Hand. 17 : 11 staat geschreven: “En dezen waren edeler, dan die te Thessalonica waren, als die het woord ontvingen met alle toegenegenheid, onderzoekende dagelijks de Schriften, of deze dingen alzo waren”!

Ons gevoel is geen zuivere bron. Van het menselijk hart wordt gezegd dat het arglistig is (Jer. 17 : 9). En de Heere geeft aan dat geen één mens goed is, dus ook de gelovige niet (Psalm 14 : 3; Rom. 3 : 12)! Daarom moeten wij alles toetsen aan de Schrift, onze onfeilbare bron van God! Maar dat is iets wat men vandaag de dag niet meer wil. En waar we dan uitkomen is een Evangelie dat verdraaid wordt. Alles wordt geaccepteerd als de naam van Jezus maar genoemd wordt, en het als gevoel maar goed is. In deze studie wordt bij twee voorbeelden stilgestaan.

“Ik heb God gezien...”

Een tijd geleden was ik bij een gelegenheid waar een korte toespraak werd gehouden, waarin men begon met een Bijbeltekst. Echter de Bijbeltekst werd al gauw verlaten, en we zaten, zogenaamd onderbouwd door die tekst, te luisteren hoe de genodigden God ervaarden! De spreker bemoedigde de genodigden om te spreken, door steeds te zeggen: “Wat mooi!”, “Ja, God is goed” en “Wie kan er nog iets over God vertellen?” Zo was er iemand die stelde dat hij of zij God had gezien. Er werd niet over Jezus gesproken door deze persoon, maar deze persoon stelde heel stellig: “Jullie geloven me misschien wel niet, maar ik heb echt God gezien”. De spreker ging daar natuurlijk overheen met: “Dat is mooi, dat geloven wij echt wel!” En zo werd er gesproken over “Gods zegeningen”.

Niemand heeft ooit God gezien!

Niks geen correctie! “Waarom zou deze persoon gecorrigeerd moeten worden?”, vraagt u zich misschien af. Omdat de Bijbel het volgende zegt: “Niemand heeft ooit God gezien,...” (Joh. 1 : 18). In Ex. 33 kunt u lezen hoe Mozes aan God vraagt om Zijn heerlijkheid te zien (Ex. 33 : 18). Het antwoord, dat Mozes krijgt, spreekt boekdelen. In Ex. 33 : 20 – 23 staat geschreven: “Hij zeide verder: Gij zoudt Mijn aangezicht niet kunnen zien; want Mij zal geen mens zien, en leven. De Heere zeide verder: Zie, er is een plaats bij Mij; daar zult gij u op de steenrots stellen. En het zal geschieden, wanneer Mijn heerlijkheid voorbij zal gaan, zo zal Ik u in een kloof der steenrots zetten; en Ik zal u met Mijn hand overdekken, totdat Ik zal voorbijgegaan zijn. En wanneer Ik Mijn hand zal weggenomen hebben, zo zult gij Mijn achterste delen zien; maar Mijn aangezicht zal niet gezien worden”. Op grond van Gods Woord had deze vrouw terecht gewezen moeten worden, in tegenstelling daartoe werd haar verhaal bevestigd, onder nota bene de schijn van met Gods Woord bezig te zijn. En zo laat de mens Gods Woord los, en drijft rond op ervaringen die tegen Gods Woord ingaan.

Is Gods Woord in tegenspraak?

“Maar”, zegt iemand, “er zijn ook teksten waar staat dat mensen God zien! Hoe kan dat? Is Gods Woord in tegenspraak?” In Ex. 24 : 9 – 11 lezen we bijvoorbeeld: “Mozes nu en Aäron klommen opwaarts, ook Nadab en Abihu, en zeventig van de oudsten van Israël. En zij zagen de God van Israël, en onder Zijn voeten als een werk van saffierstenen, en als de gestaltenis des hemels in Zijn klaarheid. Doch Hij strekte Zijn hand niet tot de afgezonderden van de kinderen Israëls; maar zij aten en dronken, nadat zij God gezien hadden”. Hoe is zo’n tekstgedeelte te verklaren? Zij zagen God en werden niet gedood. Ook Jakob zag God (Gen. 32 : 30), ook Jesaja zag God (Jes. 6 : 5). Er zijn niet veel voorbeelden te vinden, maar toch wel enkele. Hoe kan dat? Het geheim zit in de Godheid, Die een Drie-eenheid is. De Bijbel zegt dat God één is (Deut. 6 : 4, Jes. 43 : 10). Ondanks dat spreekt de Bijbel over God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Die ene God bestaat uit drie Personen. In Gen. 1 : 26 lezen we dan ook dat God zegt: “...Laat Ons mensen maken, naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis,...”. Een voorbeeld, waar we deze Ene God op een drievoudige manier aan het werk zien, vinden we in Matth. 3 : 16 – 17: “En Jezus, gedoopt zijnde, is terstond opgeklommen uit het water; en ziet, de hemelen werden Hem geopend, en hij zag de Geest Gods neerdalen, gelijk een duif, en op Hem komen. En ziet, een stem uit de hemelen, zeggende: Deze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Wie Ik Mijn welbehagen heb!”. Op een andere plaats zegt de Heere Jezus: “Ik en de Vader zijn één” (Joh. 10 : 30).

We hebben ooit de vergelijking naar de mens getrokken. De Schepper heeft ook de mens geschapen als een drie-eenheid. In 1 Thess. 5 : 23 lezen we: “En de God des vredes Zelf heilige u geheel en al; en uw geheel oprechte geest, en ziel, en lichaam worde onberispelijk bewaard in de toekomst van onze Heere Jezus Christus”. God de Vader is dan te vergelijken met de ziel. God de Zoon is te vergelijken met het lichaam en God de Geest is te vergelijken met de geest. Zo vinden we van de Heere Jezus bijvoorbeeld beschreven in Kol. 1 : 15: “Die het Beeld is van de onzienlijke God, de Eerstgeborene van alle kreaturen”. En zo staat er in Kol. 2 : 9: “Want in Hem [= Christus] woont al de volheid der Godheid lichamelijk”. Jezus Christus is de belichaming van de Godheid! Zoals wij onze ziel niet kunnen zien, maar wel ons lichaam, zo is God de Vader onzienlijk, en God de Zoon niet.

Wanneer we beseffen dat de Engel des Heeren in het Oude Testament de Heere Jezus is (Gen. 16 : 7, 13; Ex. 3 : 2 – 6, 14; Hand. 27 : 23; Richt. 13 : 3, 6, 13, 18; Jes. 9 : 5), dan beseffen we dat de Heere Jezus reeds in het Oude Testament op aarde verscheen in de gedaante van de Engel des Heeren! De Heere Jezus was en is God! Alhoewel mensen God de Vader niet kunnen zien, heeft de Heere Jezus Hem laten zien! Joh. 1 : 18 zegt: “Niemand heeft ooit God gezien; de eniggeboren Zoon, Die in de schoot des Vaders is, Die heeft Hem ons verklaard”, zowel Mozes als Jakob, maar ook Abraham, Aäron, zeventig oudsten van Israël en de vrouw van Manoach, zagen NIET God de Vader, maar God de Zoon, destijds in de belichaming van de Engel des Heeren, vandaar dat zij ook niet stierven.

“Ik heb Jezus gezien...!”?

Als mensen God zien, dan zien zij dus Jezus Christus. Maar hoe zit dat dan vandaag de dag? Want we horen steeds meer dat mensen Jezus zien. Zo ontving ik eens een schrijven, waarin onder andere het volgende stond:

“Hartelijk dank voor je website. Enkele jaren geleden heb ik veel van je geleerd en door het hernieuwen van je website ben ik er weer opnieuw mee in aanraking gekomen. Vandaag heb ik je studie “Apostelen, het fundament van een levende tempel” gelezen. Ik heb best wel wat bedenkingen tegen wat jij schrijft in dat werk. Je hebt veel openbaring, maar je openbaring is (zoals ik het nu zie) toch iets te beperkt. Ik raad je sterk aan om het vertaalde boekje: “De realiteit van de nieuwe schepping” eens te lezen van E.W. Kenyon. Het kost 5,80 euro bij www.postorderboekhandel.nl (...) Zelf heb ik het Boekje de afgelopen twee weken gelezen. Ik heb het te leen gekregen van iemand maar ga het zelf ook kopen want dit boekje is zeer, zeer goed. Er zal een wereld voor je open gaan. Voor de kosten hoef je het zeker niet te laten. Verder wil ik je nog zeggen dat ik Jezus heb gezien. Gewoon overdag, terwijl ik bezig was met iets. Ik zeg je, Jezus laat zich soms zien aan mensen, dat heb ik ervaren. En ik ben niet de enige. Hoe komt het dat ik zo zeker weet dat het Jezus was? Omdat de ogen van Jezus mij dat vertelden. Die ogen... dat vergeet ik nooit meer. En binnen in mij werd er gezegd: dit is Jezus! Niemand heeft die liefde. En Hij kende mij, ik hem niet. Hij liep daar om zich te laten zien. De duivel laat zich soms ook zien aan mensen, maar hij zegt er niet bij dat hij de duivel is want dan schrikken de mensen zich een ongeluk. De duivel kan als een engel van het licht verschijnen, maar de duivel kan onmogelijk die liefde uitstralen. De duivel gaat ook niet in mijn geest zeggen dat hij Jezus is. Wat wint hij er mee? Niks! Ik moet hier even van getuigen, dat ben ik verplicht tegenover Jezus onze verlosser. Zeer weinig mensen weten hiervan en zeer weinig van die mensen kunnen mij geloven. Gods rijke zegen toegewenst.”

Deze persoon was ervan overtuigt dat het Jezus was, omdat de ogen van “Jezus” het hem of haar vertelden. Geen enkele Bijbeltekst die als bewijs aangevoerd wordt, maar het gevoel overtuigde deze persoon. En dat is wat we vandaag de dag helaas veel tegenkomen. Mensen vertrouwen op het gevoel, in plaats van op het Woord van God.

De Word-Faith beweging van E.W. Kenyon

De persoon raadt een boekje van E.W. Kenyon aan. En daarmee wordt duidelijk waarom er best wel bedenkingen zijn tegen het artikel “Apostelen het fundament van een levende tempel”. E.W. Kenyon is de grondlegger van de Word-Faith beweging, een charismatische stroming[1]. Eén van de leringen van deze stroming is dat God altijd geneest. Volgens deze beweging moeten wij ons bij ziekte niet richten op de symptomen, maar staan op het Woord en luid roepen: “Ik ben genezen, door Zijn striemen ben ik genezen”. Men beweert dat we op de belofte moeten staan en niet moeten twijfelen, want we krijgen wat we belijden wanneer we het ons toevertrouwen door de kracht van het geloof [2]. We gaan hier niet in op alle Bijbelse achtergronden over genezing, maar dat deze leer on-Bijbels is, blijkt al uit het feit dat Paulus in de Schrift drie maal bad om iets bij hem weg te halen, wat niet gebeurde. Er staat geschreven in 2 Kor. 12 : 7 – 10: “En opdat ik mij door de uitnemendheid der openbaringen niet zou verheffen, zo is mij gegeven een scherpe doorn in het vlees, namelijk een engel des satans, dat hij mij met vuisten slaan zou, opdat ik mij niet zou verheffen. Hierover heb ik de Heere driemaal gebeden, opdat hij van mij zou wijken. En Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg: want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Zo zal ik dan veel liever roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij wone. Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil, want als ik zwak ben, dan ben ik machtig”. Charismaten maken van de zwakheden vaak vervolgingen. Vervolgingen noemt Paulus in vers 10, maar daarnaast noemt hij apart het woord zwakheden. In de King James 1611 staat daar: “infirmities”, wat toch echt staat voor ziekten, zwakheden van het lichaam. Zo liet Paulus aan het eind van zijn bediening Trofimus ziek achter (2 Tim. 4 : 20). En ook Timótheüs raadde hij een weinig wijn als geneesmiddel aan (1 Tim. 5 : 23). De Word-Faith stroming van Kenyon is on-Bijbels. Kenyon zelf overigens stierf in een coma, veroorzaakt door een kwaadaardige tumor [3].

In het artikel over de Apostelen wordt behandeld dat Apostelen ooggetuigen waren van de Opstanding van Jezus Christus (Hand. 1 : 20 – 22; 1 Kor. 15 : 5 – 9), en met de boodschap van die Opstanding uitgezonden zijn. Omdat zij ooggetuigen waren, zijn de apostelen zeg maar ‘uitgestorven’. De Bijbel spreekt niet voor niets over “de laatste apostelen” (1 Kor. 4 : 9). De Apostelen behoren dan ook tot het fundament, de begin-periode (Ef. 2 : 20), van de Gemeente, en komen vandaag de dag niet meer voor. En met de apostelen zijn dus ook de “merktekenen der apostelen” verdwenen (1 Kor. 12 : 12). En dat is wat steekt bij de persoon van het schrijven.

Jezus Christus verschijnt pas bij de Opname en Zijn Tweede Komst 

Het bewijs van de echtheid van de charismatische leer van tekenen en wonderen (en verschijningen) is, voor deze persoon, dat hij of zij Jezus heeft gezien! Daarvan was weer het bewijs: de liefdevolle ogen van Jezus, en binnen in deze persoon werd er gezegd dat dit Jezus was. Nu, de Bijbel laat zien dat de Heere Jezus op aarde kan verschijnen. En dat is dan ook vast en zeker. Hij KAN het! Maar DOET Hij het ook vandaag de dag? In dezelfde studie over de apostelen hebben we gezien dat God Zijn Woord direct bekend maakte aan de apostelen, en daarom hadden zij openbarende gaven (Ef. 3 : 4, 5; Gal. 1 : 11, 12; 2 Petr. 3 : 1, 2; Rom. 16 : 25, 26). Maar Gods Woord is vandaag de dag helemaal compleet. En daarom geloof ik op grond van de Bijbel dat Jezus Christus vandaag de dag Hogepriester is bij de Vader (Hebr. 4 : 14, 8 : 1) en NIET op aarde verschijnt. In de Bijbel wordt dus geschreven dat Paulus als laatste apostel is toegevoegd. In 1 Kor. 15 : 8 en 9 staat geschreven: “En ten laatste van allen is Hij ook van mij, als van een ontijdig geborene, gezien. Want ik ben de minste van de apostelen, die niet waardig ben een apostel genaamd te worden, daarom dat ik de gemeente Gods vervolgd heb”. Ondanks dat de Heere Jezus nog aan de apostel Johannes verscheen op Patmos, wat waarschijnlijk in het jaar 96 na Chr. [4] is geweest, en ondanks dat 1 Korinthe waarschijnlijk in 59 na Chr. [5] geschreven is, staat er in de tekst dat de Heere “ten laatste van allen” aan Paulus verschenen is. Johannes kreeg weliswaar een Openbaring in 96 na Chr., maar hij had de Opgestane Jezus reeds eerder gezien dan Paulus! De volgorde is volgens 1 Kor. 15 : 5 – 8: eerst Petrus, daarna door de twaalven, daarna door meer dan vijfhonderd broeders, daarna door Jakobus, en daarna door al de apostelen, en als laatste is daar dan Paulus aan toegevoegd! Zij waren ooggetuigen van de Opgestane Heere. En de Heere verscheen aan de apostelen om de mensheid Zijn Woord te geven. De Heere Jezus verschijnt niet opnieuw, tot aan Zijn Tweede Komst, eerst voor de Gemeente in de lucht, en later wanneer Hij met de Gemeente terugkomt!

Hoe zien mensen de Heere Jezus?

In de hedendaagse verschijningen wordt Jezus ook altijd weergegeven als liefdevol. De mensen spreken altijd over geweldige ervaringen van licht en liefdevolle warmte. Maar laten we eens kijken wat er gebeurt als mensen in de Bijbel Jezus zien. Toen Mozes de Engel des Heeren ontmoette, gebeurde het volgende: “...En Mozes verborg zijn aangezicht, want hij vreesde God aan te zien” (Ex. 3 : 6). Jesaja zag God, en riep uit: “...Wee mij, want ik verga! daar ik een man van onreine lippen ben,...” (Jes. 6 : 5). Daniël zag een gezicht en zegt: “...en er bleef in mij geen kracht over, en mijn sierlijkheid werd aan mij veranderd in een verderving, zodat ik geen kracht behield” (Dan. 10 : 8). Toen Paulus de verheerlijkte Heere ontmoette viel hij ter aarde en werd blind (Hand. 9 : 4, 8). Johannes, wanneer hij de Heere Jezus ziet, schrijft in Openbaring 1 : 17: “En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten,...”. Als wij de verheerlijkte Heere ontmoeten, blijft er weinig van ons over! Dan beseffen wij hoe heilig Hij is, en hoe kleine, nietige en zondige mensen wij zijn, zelfs als gelovigen! Zijn ogen hebben geen liefdevolle gloed om nooit te vergeten, maar zijn “gelijk een vlam vuur” (Openb. 1 : 14). Er staat niet voor niets in Gods Woord, dat wij als gelovigen eerst voor de Rechterstoel van Christus zullen verschijnen (2 Kor. 5 : 10), waar al onze werken van hout, hooi en stoppels zullen verbranden (1 Kor. 3 : 12 – 15). Wij leven nog steeds in ons zondige vlees, wat afgelegd wordt voor wij ons opstandingslichaam ontvangen (Rom. 7; 1 Kor. 15)! Voor Zijn ogen van vuur kan niets zondigs bestaan.

Kortom: er is iets mis met de hedendaagse verschijningen waarin mensen louter geluk, liefde en zegen ervaren.

Maakt de duivel zich niet als Jezus bekend?

De persoon stelt in het schrijven dat de duivel zich soms aan mensen laat zien, maar dat hij zichzelf niet kenbaar maakt als de duivel, omdat mensen dan schrikken. Maar mensen schrikken van nature niet van de duivel! De mens leeft onder “de overste van de macht der lucht” (Ef. 2 : 2), en hun vader is de duivel (Joh. 8 : 44). Deze laatste tekst laat zien dat mensen dan ook de begeerten van hun vader willen doen! De duivel “gaat rond als een briesende leeuw, zoekende, wie hij zou kunnen verslinden” (1 Petr. 5 : 8). De persoon zegt dat hij als een engel des lichts kan verschijnen, wat klopt volgens Gods Woord, maar de persoon zegt ook dat de duivel “onmogelijk die liefde” kan uitstralen, die hij of zij gezien heeft. Tevens geeft deze persoon aan dat de duivel niet in zijn of haar geest gaat zeggen dat hij Jezus is. In het schrijven, stelt deze persoon: “Wat wint hij er mee? Niks!” Maar wanneer Gods Woord spreekt over de valse profeten, dan staat er in Matth. 24 : 5: “Want velen zullen komen onder Mijn Naam, zeggende: IK BEN DE CHRISTUS, en zij zullen velen verleiden”. Mensen, of geestelijke wezens, die niet uit God zijn, zullen komen en zeggen: “Ik ben de Christus!” Het is dus satans taktiek om Jezus Christus na te doen, en om mensen daardoor te verleiden! En dat doet hij juist bij gelovigen. Als hij zich bij gelovigen kenbaar maakt als de duivel, zullen ze hem niet direkt volgen. Maakt hij zich bekend als Jezus, en introduceert hij dwaalleer, dan kan hij mensen van de waarheid afleiden! 2 Petr. 2 : 1 zegt: “En er zijn ook valse profeten onder het volk geweest, gelijk ook onder u valse leraars zijn zullen, die verderfelijke ketterijen BEDEKT INVOEREN zullen,...”. In 2 Kor. 11 wordt gesproken over valse apostelen die een ander Evangelie prediken, met een andere Jezus en een andere geest (2 Kor. 11 : 4). De valse apostelen kunnen zich veranderen in apostelen van Christus (2 Kor. 11 : 13). Mensen zien het verschil niet snel, en toch zijn het bedriegelijke arbeiders. Zo kan de satan zich veranderen in een engel des lichts (2 Kor. 11 : 14). Hij kan Jezus Christus nadoen, waardoor het lijkt of Gods aanwezigheid bij de mensen is. Wat hij ermee bereikt? Absoluut niet niks! Juist heel veel! Mensen gaan hun ervaring verheffen boven Gods Woord. Mensen gaan dan leven op wat de duivel laat zien, en worden steeds meer verblind voor het Woord der Waarheid.

Wanneer iemand zegt: Ziet, Hij is in de binnenkamers... Gelooft het niet!

Op grond van Gods Woord durf ik te zeggen dat de Heere Jezus heden ten dage niet verschijnt aan mensen. We leven in de eindtijd, kort voordat de Heere Zijn Gemeente thuishaalt en de Grote Verdrukking over de aarde zal losbarsten. Over die Grote Vedrukking, waarin de antichrist “naar de werking des satans” “alle kracht, en tekenen, en wonderen der leugen” zal doen (2 Thess. 2 : 9), staat in Matth. 24 : 23 – 26 geschreven:

“Alsdan, zo iemand tot u zal zeggen: Ziet, hier is de Christus, of daar, gelooft het niet. Want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan, en zullen grote tekenen en wonderheden doen, alzo dat zij (indien het mogelijk ware) ook de uitverkorenen zouden verleiden. Ziet, Ik heb het u voorzegd! Zo zij dan tot u zullen zeggen: Ziet, hij is in de woestijn; gaat niet uit; ZIET, HIJ IS IN DE BINNENKAMERS; GELOOFT HET NIET”!

Op grond van Gods Woord geloof ik al die hedendaagse Jezusverschijningen NIET! Wanneer Jezus komt, zal dat zijn “gelijk de bliksem uitgaat van het oosten, en schijnt tot het westen” (Matth. 24 : 27). Dan zal elk oog Hem zien (Openb. 1 : 7), maar dan zijn wij allang bij Hem!

De persoon wil getuigen van zijn of haar Jezus-verschijning, omdat hij of zij dat verplicht is “tegenover Jezus onze verlosser”. De apostelen waren ooggetuigen, niet om te vertellen dat Jezus kan verschijnen(!), maar om te vertellen van de Opstanding (Hand. 1 : 22), het verlossingswerk dat Hij heeft gedaan, en dat Hij leeft om ons mensen het leven te geven. En daar ligt ook onze roeping volgens Gods Woord. In 2 Kor. 5 : 20 staat: “Zo zijn wij dan gezanten van Christus’ wege, alsof God door ons bad; wij bidden van Christus’ wege: Laat u met God verzoenen”! De Charismatische beweging maakt van mensen getuigen van de (valse) gaven en de (valse) wonderen, maar wij behoren gezanten van Christus te zijn en mensen op te roepen: “Laat u met God verzoenen”! Dan spreken wij niet over gaven en verschijningen, maar over het Verlossingswerk, alleen daardoor kunnen wij met God verzoend worden.

Alle redenen die de persoon aangeeft om tegen de studie van de Apostelen te zijn en voor zijn of haar ervaring te zijn, zijn op grond van Gods Woord getoetst en ONWAAR bevonden. Hij of zij zegt dingen die totaal on-Bijbels zijn. We zien dat mensen geleerd wordt op hun gevoel te vertrouwen, waardoor zij klaargestoomd worden voor de grote eindstrijd. Daar waar mensen niet werkelijk wederom geboren zijn, zullen zij achterblijven bij de Opname, en zullen zij ontvankelijk zijn voor de antichrist. Dat is de grote winst van de duivel om zich uit te geven voor Jezus. De duivel is immers “de mensenmoorder van den beginne” (Joh. 8 : 44).